CATEGORÍA BACHARELATO - CICLOS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           Pablo Alvariño, 1ºBAC

 

Manoliño de Cornide

 

 

           Pobriño Manolo, xa facía que morrera, non era ben... Iso si, nunca mal lle fixo a ninguén. Gustábanlle os coches, pero o coitadiño só chegou a ter unha roda, que non había para máis. Collía a roda nas mans e facía como se fora un volante e alá ía de enriba para abaixo.

 

           Disque na vida o viron sen a roda, que aínda por riba, era de bicicleta. Non se separaba dela nunca, ata que un día os rapaces leváronlla mentres bebía auga en Piñeiro. Cando se ergueu non sabía volver sen a súa roda-volante.

 

           Dous días botou sentado ao ladiño da fonte ata que o pai do rapaz que lle levara a roda foilla devolver.

 

           Non o volveron ver ata perto de seis meses despois e xa nunca paraba. Paseaba e volvía para casa dereitiño.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Páxina 22

O RONSEL