Muller e recursos da auga

A MULLER E OS RECURSOS DA AUGA

A auga é fonte de vida e civilización. O futuro depende do uso responsable que fagamos deste recurso tan vulnerable. A nosa actitude de cara á auga non debe basearse só en datos científicos senón en valores culturais e éticos.

A muller africana xoga un papel vital na xestión da auga: é ela quen a recolle, utiliza e administra non só nos fogares, senón tamén na agricultura.
Sen embargo, dada a multiplicidade das súas necesidades e a incompatibilidade entre estas- auga para o gando e para o consumo humano, por exemplo- ás veces non pode evitar a contaminación das fontes de auga. Como consecuencia da contaminación ou, simplemente, por períodos de seca prolongados, as mulleres e as nenas vense obrigadas a percorrer distancias cada vez máis longas na súa procura. Nalgúns países africanos o tempo empregado é dunhas 8 horas.

A auga afecta non só á producción agrícola e gandeira da muller, senón tamén a súa saúde e á da súa familia. Cada ano, as enfermidades ocasionadas por unha pobre calidade de auga afectan a millóns de persoas cunhas economías moi precarias. As mulleres deben entón coidar ós enfermos de malaria, diarrea e outras doenzas e reemprazalos durante a súa enfermidade.

Todas estas circunstancias proporcionaron ás mulleres un valioso coñecemento sobre este recurso: a súa calidade, fiabilidade, restriccións e métodos para almacenala. Non obstante, as mulleres foron tradicionalmente excluídas dos esquemas de planificación do subministro de auga a nivel oficial. Actualmente recoñeceuse que este feito foi unha das principais causas do alto índice de fracaso de numerosos proxectos. Iniciativas internacionais como a Década Internacional da Auga potable, o Ano da Auga e a conferencia Mundial da Muller en Pequín foron decisivas na promoción do papel da muller na xestión e no manexo da auga.

É polo tanto necesario crear material informativo que poida chegar a todas as mulleres das áreas rurais e sexa comprensible para elas. Ás veces comprobouse que as mulleres se comunican mellor con outros grupos de mulleres: estudiantes universitarias, técnicas etc.

Ademais de facilitar ás mulleres o acceso e transporte da auga, é vital animar á comunidade a que as mulleres tomen parte en todas as decisións.

Tamén é urxente a creación e dotación de becas; de feito, estanse a levar a cabo proxectos neste senso, en varios países africanos, que facilitan a formación das mulleres e as capacitan para ocuparen postos técnicos que lles permiten intervir en todas as áreas académicas e políticas relacionadas coa auga: agricultura, forestais , hidroloxía etc. A implicación de mulleres nestes proxectos tradúcese a miúdo no aporte de puntos de vista que ata entón non se tiveran en conta.
É crucial a aprendizaxe dun uso ético da auga para as xeracións vindeiras e dispor da tecnoloxía axeitada é, por suposto, esencial. Sen embargo, en moitos países, a relación entre as mulleres e a auga é un asunto complexo e de vital importancia que precisa dun enfoque interdisciplinar, pois entran en xogo multitude de aspectos sociais e culturais.

A muller africana é unha parte vital da chave do éxito de toda política para o desenvolvemento dos recursos da auga neste continente . O caudal de coñecementos acumulado por estas mulleres non debe perderse.