|
|
O termo entroido procede da
palabra latina introitus que significa "entrada". Entrada a
unha nova estación máis fértil e benigna que segue ó inverno. É a
festa da diversión e da fartura. |
En épocas pasadas a figura
do entroido soíase representar por un boneco feito de palla,
vestido con roupa de traballo e cara de trapo. Colgábase dun sitio
alto onde a veciñanza se reunía. |
Hoxe en día, as máscaras en
Galicia reciben moi variados nomes: choqueiro, peliqueiro,
borralleiro, felo, meco, pantalla,... existindo grandes
diferenzas e variantes, tanto no tipo de disfrace como nas
actuacións en forma de representacións. Sen dúbida, a figura do
choqueiro é a máis extendida e tradicional. |
Pero en Galicia son
famosos moitos outros lugares pola celebración do entroido: Os
xenerais en Boqueixón, A Estrada, Silleda,...; as pantallas de Xinzo,
os boteiros e foliós de Viana do Bolo, os cigarróns de Laza e Verín. |
Na comarca do Barbanza o
día máis celebrado é o martes de entroido, coas típicas charangas,
comparsas, sen esquecernos da singular figura do
choqueiro. Outra tradición moi arraigada na zona é o enterro da
sardiña, a queima do Filipiño,...sen deixar de vista o testamento
que o finado deixa escrito en vida, repartindo as súas pertenzas
entre os seus conveciños e conveciñas, personaxes da política, da
actualidade,... |
É típico destas
datas: facer entroidadas, manchar, mollar, facer coplas burlescas,
meter burros,... |
Os días máis fortes no entroido galego son o domingo, luns
e martes; sen dúbida os entroidos máis famosos son os ourensáns:
Laza, Verín e Xinzo convértense por uns días no punto de atención: |
Domingo fareleiro:
ten lugar quince días antes do entroido. A xente sae as rúas e
corredoiras a emporcar a todo o que pasa con fariña, borralla,
betume,... |
Domingo corredoiro:
é o anterior ó entroido. É o día das primeiras bromas, mascaradas e
xogos. |
Xoves de compadres e de
comadres:
no primeiro caso os homes fan unha "comadre" que as
mulleres teñen que tentar roubar; no segundo caso invírtense os
papeis, sendo os homes os que rouban o "compadre" (boneco
de palla vestido con prendas roubadas) |
Domingo oleiro:
recibe o seu nome polo xogo de olas. Enchen olas vellas con auga ,
fariña, terra, ... e lánzanas ata que escachen.
O entroido galego está moi
asociado á gastronomía: o lacón con grelos como prato forte,
acompañado de doces como as orellas ou as filloas, son as
comidas típicas destas festas. |
|
|
|
|